1. Zygmunt Bauman, Społeczeństwo w stanie oblężenia
Nowa książka autora Ponowoczesności jako źródła cierpień. Stawiana tu przez Baumana diagnoza brzmi następująco: Społeczeństwo znajduje się w stanie oblężenia. Z jednej strony rozciąga się globalna ziemia niczyja, gdzie stare struktury i zasady już nie działają, a nowe dopiero się kształtują; z drugiej – płynne, nieokreślone jeszcze pole nowych życiowych strategii.
Przestrzeń pomiędzy tymi dwoma frontami, do niedawna zarządzaną przez suwerenne państwo narodowe i w naukach społecznych określaną mianem „społeczeństwa”, coraz trudniej pojmować jako samowystarczalną całość. Ta głęboka transformacja stawia nauki społeczne przed nowym wyzwaniem. Jakie będą jej skutki dla zwykłych ludzi? Jaki świat wykreuje ona w XXI wieku? Bauman przekonuje, że najważniejszym zadaniem jest dzisiaj szukanie sposobów wzmacniania i ochrony ludzkiej różnorodności.
Zygmunt Bauman urodził się w 1925 roku. Socjolog i filozof, emerytowany profesor Uniwersytetu w Leeds (Wielka Brytania) i Uniwersytetu Warszawskiego. Jest autorem kilkudziesięciu książek polskich i angielskich, tłumaczonych na kilkanaście języków. Nakładem Wydawnictwa Sic! ukazały się: Ponowoczesność jako źródło cierpień (2000, 2004) i O pożytkach z wątpliwości – rozmowy z Keithem W. Testerem (2003).
Zygmunt Bauman, Społeczeństwo w stanie oblężenia (Society under Siege), przeł. Janusz Margański, Sic!, Warszawa 2006, 286., oprawa miękka, ISBN 83-88807-84-6, cena 39 zł.
2. Jean Baudrillard, Wojny w Zatoce nie było
W tej książce, pisanej na gorąco w roku 1991, Baudrillard znów oferuje nam profetyczną wizję wydarzenia, które wstrząsnęło samą zasadą rzeczywistości. Jego hiperboliczna diagnoza dotyczy dokonującej się niezauważalnie – choć na naszych oczach – przemiany ontologicznej prowadzącej ku powszechnej wirtualizacji. Proces ten swe doskonałe spełnienie znalazł w wojnie irackiej – pierwszej wojnie, a raczej antywojnie, która została już z góry rozegrana jako swoja własna symulacja. Wpatrzeni w otępieniu i fascynacji w ekran nie dajmy się zwieść oczywistościom – prawdziwa krew, prawdziwe cierpienie i prawdziwa śmierć w niczym nie podważają logiki hiperrealizmu, która zawładnęła naszym doświadczeniem. Pamiętać o tym powinniśmy szczególnie dziś, gdy w tym samym miejscu – dzięki sprzężeniu zwrotnemu naszych pomnażających pustkę telewizyjnych obrazów – rozgrywa się kolejna wirtualna gra wojenna z rzeczywistymi ofiarami. To, co się nigdy nie zaczęło, nigdy się przecież nie skończy.
Jean Baudrillard, Wojny w Zatoce nie było (La Guerre du Golfe n’a pas eu lieu), przeł. Sławomir Królak, Sic!, Warszawa 2006, 120 s., oprawa miękka, ISBN 83-88807-87-0, cena 29 zł.
Książki ukażą się 26 stycznia.
poleca:
